Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Recte, inquit, intellegis. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duo Reges: constructio interrete. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis.

Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea
translatum ad philosophos nostros esset.

Recte, inquit, intellegis.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.

Bork: Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Bork: An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?
Bork: Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Numquam facies.: An haec ab eo non dicuntur?
Bork: Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Bork: Quae sequuntur igitur?

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Efficiens dici potest. Certe non potest.

Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.
Nescio quo modo praetervolavit oratio.
Scrupulum, inquam, abeunti;
Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.
Quae sequuntur igitur?
Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.